Ajami

Vijf sterren in de Volkskrant, vier sterren in de NRC, een Camera d'Or in Cannes en ook nog eens runner-up bij de Oscar voor beste buitenlandse film. Met zo’n prachtige palmares hoort AJAMI zonder meer tot de grote films van dit jaar. Toch wordt het regiedebuut van het jonge duo Scandar Copti en Yaron Shani klein uitgebracht in Nederland: slechts vijf kopieën, waarvan wij er deze maand gelukkig één in huis hebben.
AJAMI speelt in een gelijknamige buitenwijk van Tel Aviv, een multiculturele hutspot waar Palestijnen, Joden en Christenen met elkaar moeten samenleven. Wie de actualiteit enigszins volgt weet dat dit in Israël helaas niet zonder slag of stoot verloopt. En dat zien we terug in AJAMI, waarin onderlinge rivaliteit, aanslagen, vergeldingen en drugs- en wapenhandel steeds verder escaleren. Het plot in het kort navertellen is schier onmogelijk door de mozaïekstructuur van de film, waarin voortdurend heen-en-weer gesprongen wordt tussen personages en tijden. We zien dezelfde gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven, zoals eerder gebeurde in moderne klassiekers als PULP FICTION en SNATCH.
Dat blijkt een doelbewuste keuze van de regisseurs. Het Palestijns-Israëlische conflict is complex en zorgt voor verwarring, net als hun verhaal over dit conflict. Door het gebruik van amateurs in plaats van professionele acteurs is de film felrealistisch geworden. Niet voor niets noemde de Volkskrant AJAMI een verpletterend debuut: ‘De film had eenvoudigweg niet beter kunnen zijn, met Copti en Shani is de wereldcinema twee meesters rijker’.