A serious man

De eerste vijf minuten denk je dat je in de verkeerde film zit. Dit kan toch niet A SERIOUS MAN zijn van de Coen-brothers (NO COUNTRY FOR OLD MEN, BURN AFTER READING)? Mis! Als geen ander weet het getalenteerde duo je op het verkeerde been te zetten. Dit keer met een in het Jiddisch gesproken proloog, waarin een echtpaar een vloek over zich afroept door een dwalende geest van een overledene binnen te laten. Het is de opmaat naar het meest persoonlijke werk ooit van Ethan en Joel Coen, hoewel ze dat in geen enkel interview zullen toegeven. En hoewel de twee benadrukken dat alle gebeurtenissen fictief zijn, vertonen de setting en de tijd(geest) in A SERIOUS MAN opvallende overeenkomsten met hun jeugdjaren in de Joodse gemeenschap in Minnesota, midden jaren zestig.
De vloek uit de proloog lijkt de natuurkundeleraar Larry te treffen. Zijn leven wordt in korte tijd danig opgeschud door de ene plaag na de andere. Zijn vrouw ruilt hem in voor huisvriend Sy. Zoon Danny moet zich voorbereiden op zijn bar mitswa, maar heeft meer belangstelling voor wiet en rock ‘n roll. Dochter Sarah bekommert zich vooral om haar te grote neus die ze met gestolen geld wil laten vertimmeren. Zijn goklustige, inwonende broer Arthur is niet in de hand te houden en Larry zelf is onderwerp van afpersing door een Aziatische student en diens vader. Redenen genoeg om het bijltje erbij neer te gooien, zou je denken. Zo niet voor Larry, die met een niet aflatende inzet het tij probeert te keren en daarbij te rade gaat bij drie rabbijnen. De gesprekken die zich daar ontspinnen zijn onnavolgbaar grappig. Als ‘serious man’ lijkt Larry alleen te staan in een wondere wereld