Aanrijding in Moscou

Als land lijkt België op sterven na dood, maar als filmland is het gelukkig nog springlevend. Dat bleek dit jaar tijdens het Filmfestival van Cannes, waar de Belgische film in de armen werd gesloten door publiek, critici en jury’s. Behalve het prachtige Waalse drama LE SILENCE DE LORNA van de Dardenne-broers (binnenkort bij ons te zien) gooiden ook de Vlaamse producties ELDORADO en AANRIJDING IN MOSCOU er zeer hoge ogen.
MOSCOU, BELGIUM heet die laatste film het Engels – met een duidelijke knipoog naar PARIS, TEXAS. Anders dan Wim Wenders’ klassieker is AANRIJDING IN MOSCOU geen zwaar drama, maar een romantische komedie die speelt in de Gentse volksbuurt Moscou. Daar woont de veertigjarige Matty (Barbara Sarafian) met haar twee dochters in een armetierige flat. Het leven lacht haar niet toe: ze ligt in scheiding, heeft ruzies met haar overspelige man en heeft het financieel ook niet bepaald breed. En op een kwade dag schampt ze dan ook nog met haar auto de vrachtwagen van de veel jongere trucker Johnny (Jurgen Delnaet). De knallende ruzie die volgt blijkt het begin van een mooie romance. Maar zoals dat gaat in dit soort komedies verloopt de relatie wel met vallen en opstaan. Niet erg, want het geeft een mooie blik op de Belgische volksaard. Pardon: de Vlaamse volksaard, want Vlaamser dan dit kan een film haast niet zijn. Met dank aan de vele grappige dialogen en scheldkanonnades in onvervalst Gents.
In Cannes won AANRIJDING IN MOSCOU de prijs van de Semaine de la Critique (de competie voor jong talent) en in België was de film van debutant Christophe van Rompaey een magneet aan de bioscoopkassa’s. ‘En terecht’, constateerde NRC Handelsblad. ‘Dit is nu weer eens een film met een hart, waardoor je al snel gaat houden van Matty en Johnny.’