Giorni e nuvole

Op hun lievelingsplekje, uitkijkend over de baai van Genua, geeft Michele zijn vrouw Elsa een cadeautje. Na een jarenlange studie en veel restauratiewerk is zij cum laude geslaagd als restaurateur. Elsa is blij verrast met de prachtige oorbellen en ze laat zich onderdompelen in het feest dat hij voor haar heeft georganiseerd. Wanneer ze de volgende ochtend wat later dan gewoonlijk wakker wordt, merkt ze dat haar man nog thuis is. Pas dan vertelt Michele haar dat hij twee maanden geleden is ontslagen. Hij heeft het niet eerder willen zeggen om haar afstuderen niet in de weg te zitten. Vol ongeloof vraagt Elsa door. Hoe staan we er financieel voor? Waarom dan toch zo’n groot feest en duur cadeau? Waar heeft hij al die tijd uitgehangen?
Al snel wordt duidelijk dat ze hun uitgavenpatroon fors moeten bijstellen. Ook hun sjieke appartement moet eraan geloven. Elsa is geschokt, maar toont haar ware aard. Ze ruilt haar onbetaalde restauratiewerk noodgedwongen in voor een baantje onder haar niveau. Michele daarentegen kan slecht omgaan met zijn val op de welvaartsladder en probeert die zo lang mogelijk te verhullen voor de buitenwereld – en zelfs voor hun dochter. Dat leidt tot ergernissen, verwijten en botsingen. Het ruim twintigjarig huwelijk staat op scherp.
In GIORNI E NUVOLE (‘dagen en wolken’) schetst regisseur Silvio Soldini (PANE E TULIPANE) op milde toon een onderhoudend sociaal-realistisch drama. De karakters zijn zorgvuldig uitgewerkt en nergens glijdt de film af in clichés of vals sentiment – wat makkelijk kan gebeuren bij dit soort thema’s.