Adam’s apples

Lange tijd leek ADAM’S APPLES in Nederland veroordeeld tot een bestaan in de DVD-bakken, maar dat veranderde toen hij eerder dit jaar de publieksprijs won op het Amsterdam Fantastic Film Festival. Prompt kwam deze zwarte komedie alsnog in roulatie. Gelukkig maar, want de twee grootste toppers van de Deense Dogma-films spelen erin mee: Ulrich Thomsen en Mads Mikkelsen.
Zij spelen in ADAM’S APPLES een spel met hun eigen imago. Oogde Thomsen eerder als een brave Hendrik (FESTEN) of een trouw militair (BROTHERS), dit keer is hij de erg foute neo-nazi Adam. En Mikkelsen was vorig jaar nog superschurk tegenover James Bond, maar speelt nu de vrome geestelijke Ivan. In zijn kleine kerkje vangt hij vol overgave misfits op die moeten reïntegreren in de maatschappij. Hij is heilig overtuigd van zijn goede werk, maar ziet niet dat hij hopeloos faalt: zo is er een alcoholist die bij het ontbijt al aan de sterke drank zit en een gewezen terrorist die nog steeds benzinepompen overvalt. Adam past daar wel bij, want die wil helemaal niet integreren en houdt nog van Hitler. Als Ivan hem oplegt een doel in het leven te kiezen, zegt hij uit ballorigheid dat hij een appeltaart wil bakken.
Dat wordt de running gag van de film. De appels moeten namelijk komen van een appelboom naast de kerk, maar die wordt vervolgens belaagd door alle Bijbelse plagen. Een bizar verhaal? Inderdaad, en dan hebben we nog maar een fractie ervan verteld. Regisseur Anders Thomas Jensen propte zijn komedie vol met inktzwarte en cynische grappen. Hij durft daarin zelfs verder te gaan dan Quinten Tarantino en de Coen-broertjes (FARGO), dus de liefhebbers zijn gewaarschuwd.