Our daily bread

Het lijkt wel of de Partij voor de Dieren met de documentaire OUR DAILY BREAD een steuntje in de rug krijgt in haar strijd voor een dierwaardig bestaan. Toch was dat niet het doel van de Oostenrijkse regisseur Nikolaus Geyrhalter. Hij wil met zijn film slechts laten zien wat vooraf gaat aan het moment dat ‘ons dagelijks brood’ op het bord ligt. Daarvoor neemt hij ons mee naar plaatsen in Europa waar voedsel wordt geproduceerd. Van tomaten tot karbonaadjes, van olijven tot kippenborstjes, van asperges tot zout. Van de trotse voedselproducenten kreeg hij alle medewerking om hun efficiënte en schone productielijnen vast te leggen.
Geyrhalter registreert – zonder enig commentaar of uitleg. Met alleen de omgevingsgeluiden op de achtergrond zien we magistrale beelden van lopende banden, machines, robotkarretjes, messen, zagen, haken en tangen. Van enorme kassen met eindeloze rijen paprikaplanten, reusachtige legbatterijen, en zonnebloemvelden tot aan de horizon. Maar ook van stuiterende kuikentjes op de lopende band, het besproeien van gewassen met pesticiden, het slachten van koeien en het afknippen van testikels bij biggetjes.
Mensen, dieren en gewassen lijken in OUR DAILY BREAD slechts een bijrol te vervullen in de logistiek van de voedselproductie. Alles is gericht op efficiency, hygiëne en kostenbesparing. Natuurlijk weten we dat allemaal. En natuurlijk weten we dat de voedselreclame ons vaak een vals beeld voorschotelt. Toch opent deze documentaire je ogen, alleen al door het te visualiseren. En hoe! Een hoogstandje waarvoor de regisseur in 2005 terecht de speciale juryprijs ontving op het documentairefestival IDFA.