Exils
- regie: Tony Gatlif
- met: Romain Duris • Lubna Azabal
- FRA •avonturenfilm, drama, muziekfilm • 2004 • 104 min.
- Ook van Tony Gatlif:
- Latcho drom
- Liberté
- Swing
- Transylvania
- Ook met Lubna Azabal:
- Adam
- Incendies
- Paradise now
- Sofia
- Tel Aviv on fire
- The Blue Caftan
Bekijk alle films in het archief.
Exils
Na zijn opzwepende muziekfilms GADJO DILO (1998) en VENGO (2000) draaien wij deze maand EXILS, de nieuwste film van regisseur, muzikant en ex-zigeuner Tony Gatlif. Voor EXILS bewandelde hij een nieuwe weg: anders dan al zijn vorige producties gaat de film namelijk niet over zigeuners, maar over migranten. Zijn trouwe fans kunnen echter gerust zijn, want qua filmstijl veranderde Gatlif niet wezenlijk. Ook EXILS bevat weer de bijzondere mix van spetterende muziek en beelden waarop de Frans-Algerijnse regisseur patent heeft.
EXILS gaat over de Algerijnse migranten Zano (Gatlif’s vaste hoofdrolspeler en alter ego Romain Duris) en Naïma (Lubna Azabal), die van Parijs via Spanje naar Algiers reizen om er een nieuw bestaan op te bouwen. Daarmee bewandelen ze exact de omgekeerde weg als het gros van de Algerijnse migranten, die juist hun geluk in West-Europa hopen te vinden. De reis van Zana en Naïma verloopt niet zonder slag of stoot, maar na veel omzwervingen – en evenzoveel muzikale intermezzo’s – bereiken ze toch hun voormalige vaderland.
In een interview met de VPRO Gids analyseerde Gatlif zelf zijn nieuwste film beter dan welke recensent ook: “EXILS is ongetwijfeld de slotsom van al mijn films; een heel persoonlijk en emotioneel verhaal van een man die zijn wortels zoekt. Ik heb me bij deze film helemaal laten gaan: hij zit vol woede, verdriet, hartstocht en geweld. Geheel overeenkomstig het temperament van mijn voorouders.” Het is niet alleen zijn meest persoonlijke film, maar ook de hoogst gewaardeerde. Met EXILS won Gatlif vorig jaar in Cannes namelijk de regieprijs.
EXILS gaat over de Algerijnse migranten Zano (Gatlif’s vaste hoofdrolspeler en alter ego Romain Duris) en Naïma (Lubna Azabal), die van Parijs via Spanje naar Algiers reizen om er een nieuw bestaan op te bouwen. Daarmee bewandelen ze exact de omgekeerde weg als het gros van de Algerijnse migranten, die juist hun geluk in West-Europa hopen te vinden. De reis van Zana en Naïma verloopt niet zonder slag of stoot, maar na veel omzwervingen – en evenzoveel muzikale intermezzo’s – bereiken ze toch hun voormalige vaderland.
In een interview met de VPRO Gids analyseerde Gatlif zelf zijn nieuwste film beter dan welke recensent ook: “EXILS is ongetwijfeld de slotsom van al mijn films; een heel persoonlijk en emotioneel verhaal van een man die zijn wortels zoekt. Ik heb me bij deze film helemaal laten gaan: hij zit vol woede, verdriet, hartstocht en geweld. Geheel overeenkomstig het temperament van mijn voorouders.” Het is niet alleen zijn meest persoonlijke film, maar ook de hoogst gewaardeerde. Met EXILS won Gatlif vorig jaar in Cannes namelijk de regieprijs.
