A love song for Bobby Long
- regie: Shainee Gabel
- met: John Travolta • Scarlett Johansson
- USA •drama • 2004 • 119 min.
Bekijk alle films in het archief.
A love song for Bobby Long
In A LOVE SONG FOR BOBBY LONG zien we voor het eerst Scarlett Johansson en John Travolta samen in één film. Voor Johansson was het na LOST IN TRANSLATION en GIRL WITH THE PEARL EARRING opnieuw een grote productie, voor Travolta betekende het zijn zoveelste comeback.
De film is gesitueerd in New Orleans, in het diepe zuiden van de VS. Daar keert de jonge Purly Hominy (Johansson) na jaren terug in haar ouderlijk huis omdat haar moeder overleden is. Zij verwacht het huis leeg aan te treffen, maar ontdekt dat het wordt bewoond door twee bekenden van haar moeder: de uitgebluste hoogleraar literatuur Bobby Long (Travolta) en zijn jonge protégé Lawson Pines (Gabriel Macht) die een boek over hem wil schrijven. Beiden zijn alcoholist en willen in ‘hun’ woning blijven, ook wanneer Purly het huis betrekt. Met vallen en opstaan groeit het drietal naar elkaar toe.
Regisseur Shainee Gabel heeft het tempo van A LOVE SONG FOR BOBBY LONG aangepast aan de gebeurtenissen en aan de lome atmosfeer. Anders dan je misschien zou verwachten van een grote Amerikaanse film neemt de regisseur de tijd voor de dialogen en vergaloppeert hij zich niet aan een snelle en blitse montage.
De film is gesitueerd in New Orleans, in het diepe zuiden van de VS. Daar keert de jonge Purly Hominy (Johansson) na jaren terug in haar ouderlijk huis omdat haar moeder overleden is. Zij verwacht het huis leeg aan te treffen, maar ontdekt dat het wordt bewoond door twee bekenden van haar moeder: de uitgebluste hoogleraar literatuur Bobby Long (Travolta) en zijn jonge protégé Lawson Pines (Gabriel Macht) die een boek over hem wil schrijven. Beiden zijn alcoholist en willen in ‘hun’ woning blijven, ook wanneer Purly het huis betrekt. Met vallen en opstaan groeit het drietal naar elkaar toe.
Regisseur Shainee Gabel heeft het tempo van A LOVE SONG FOR BOBBY LONG aangepast aan de gebeurtenissen en aan de lome atmosfeer. Anders dan je misschien zou verwachten van een grote Amerikaanse film neemt de regisseur de tijd voor de dialogen en vergaloppeert hij zich niet aan een snelle en blitse montage.
