House of flying daggers

Toen wij vorig jaar Zhang Yimouís zwaardvechtersdrama HERO draaiden, noemden wij de film ëin alles de overtreffende trap van Oscar-winnaar CROUCHING TIGER, HIDDEN DRAGONí. Hetzelfde kunnen we nu zeggen van Zhangís nieuwste film HOUSE OF FLYING DAGGERS, want opnieuw schotelt Chinaís beroemdste regisseur ons een kleurrijk martial-arts drama voor waarbij je ogen en oren tekort komt. De kleuren, de decors, de kleding, de actiescËnes, de gevechten ñ het is HERO met een schepje er bovenop.
HOUSE OF FLYING DAGGERS speelt in het China van de negende eeuw, een tijd waarin de corrupte Chinese regering wordt dwarsgezeten door een guerilla-beweging die zich ëHet huis van de vliegende dolkení noemt. Twee soldaten krijgen de opdracht de vermeende dochter van de guerilla-leider te ontvoeren om de beweging uit zijn tent te lokken. Dit meisje, de blinde danseres Mei (Ziyi Zhang uit beide eerder genoemde films), blijkt echter een onvermoede vechtkunstenaar die zich niet zomaar laat schalken. Samen met ÈÈn van de soldaten slaat zij op de vlucht en tussen de gevechten met hun achtervolgers door bloeit er iets moois op tussen beiden.
Als kijker worden we daarbij telkens op het verkeerde been gezet. Niets is wat het lijkt, en regisseur Zhang spot met alle wetten van de Chinese avonturen- en liefdesfilm door ze naadloos met elkaar te mengen. Zijn verklaring hiervoor blijkt simpel: ëHet is mijn bedoeling via het hart het hoofd te bereikení, aldus Zhang in de Filmkrant.