Buongiorno, notte

Hoewel we hem al in januari draaien, durven wij zonder overdrijving te voorspellen dat BUONGIORNO, NOTTE één van de mooiste films van het jaar zal zijn. En één van de meest omstreden films, want hij handelt over een actueel en gevoelig onderwerp: terrorisme.
BUONGIORNO, NOTTE gaat over de ontvoering van de Italiaanse politicus Aldo Morro, die in 1978 door de Rode Brigades werd vermoord. Anders dan je zou verwachten wordt dit verhaal niet verteld vanuit het perspectief van het slachtoffer, maar vanuit de daders. Het groepje terroristen – drie mannen en een vrouw – blijkt niet uit sadisten of doorgeslagen fanatici te bestaan. Nee, afgezien van hun leider Mariano (Luigo Lo Cascio uit LA MEGLIO GIOVENTÙ) zijn het eigenlijk doodnormale mensen. Met een eigen leven, liefdesrelaties, etcetera. Chiara (Maya Sansa, eveneens uit LA MEGLIO GIOVENTÙ) werkt overdag zelfs gewoon in een bibliotheek. Aanvankelijk gelooft het viertal heilig in de missie, maar als de ontvoering langer gaat duren slaat langzaam de twijfel toe. Haarfijn laat regisseur Marco Bellocchio dit proces zien.
Na de première op het Filmfestival van Venetië kreeg Bellocchio het in eigen land zwaar te verduren. Hij zou in BUONGIORNO, NOTTE de terroristen hebben vermenselijkt. Onzinnige kritiek, ingegeven door het feit dat de film pijnlijk aantoont hoe de Italiaanse politiek in deze ontvoeringszaak heeft gefaald. Doordat het (deels fictieve) verhaal is vermengd met talloze échte archiefbeelden komt die boodschap extra hard aan. De soundtrack met dreigende klassiekers uit de jaren zeventig (Pink Floyd’s Wish you where here en Dark side of the moon) versterkt bovendien het realisme. Werkelijk een film om kippenvel van te krijgen.