Bacurau

Kort nadat Teresa terugkeert in haar geboortedorp, blijkt dat op geen enkel navigatiesysteem meer te vinden. Een ongewoon gegeven in een al even ongewone mix van genres, met een scherpe blik op de geschiedenis van Brazilie. Daar een hit en hier alleen lovende recensies.

Na de dood van haar oma Carmelita, keert kleindochter Teresa voor de begrafenis terug naar het geboortedorp Bacurau in het afgelegen droge noordoosten van Brazilië. De lokale bewoners vormen een hechte en kleurrijke gemeenschap. Als ze erachter komen dat hun woonplaats is verdwenen van alle navigatiesystemen en ook de telefoonverbindingen niet meer werken, ontstaat er veel onrust. Het blijkt de voorbode van vreemde gebeurtenissen.

Bacurau betekent in het Portugees ook 'nachtzwaluw', maar is tevens de aanduiding voor 'de laatste nachtbus' – het eind van het feest dus. Westers imperialisme en de lokale politiek worden flink aan de tand gevoeld. Maar naast die maatschappelijke onvrede spat er vooral veel filmplezier van het doek. Op een verfrissende manier schreeuwt Bacurau vanuit de grond van z’n hart een heel actuele boodschap: al die mensen in de marge doen er wel degelijk toe.