Far from heaven

FAR FROM HEAVEN is een bijzondere kijkervaring. De film ademt van begin tot eind een fifties-sfeer: door oogverblindende technicolor-kleuren, trage camerabewegingen, de muziek en vooral het verhaal over een happy family in een Amerikaanse slaapstad. Aan de andere kant is FAR FROM HEAVEN een hardstikke moderne film over overspel, homoseksualiteit en racisme – zaken die in de jaren vijftig nog onbespreekbaar waren in het openbaar.
De film draait om de familie Whitaker, een succesvol echtpaar met twee kinderen. Hun huwelijk dreigt spaak te lopen als Cathy Whitaker (Julianne Moore, die haar rol uit THE HOURS nog eens dunnetjes overdoet) ontdekt dat haar man Frank (Dennis Quaid) er een homoseksuele relatie op nahoudt. Voor de buitenwacht houdt Cathy de schone schijn op, maar de poppen zijn aan het dansen als er iets opbloeit tussen haarzelf en de zwarte tuinman.
Voor regisseur Todd Haynes betekende FAR FROM HEAVEN een ode aan zijn favoriete regisseur Douglas Sirk, die vijftig jaar geleden een reeks kleurrijke melodrama’s afleverde. Haynes ontleende veel aan Sirk’s films, maar maakte geenszins een klakkeloze kopie. Het geluk heeft bij hem immers een fiks rafelrandje. Bij de Oscars van dit jaar viel FAR FROM HEAVEN jammerlijk buiten de boot, maar als troost werd hij jubelend ontvangen als openingsfilm van het Rotterdams Filmfestival.