radiance.jpg

Radiance

  • Ook met Masatoshi Nagase:

  • An
  • an.jpg

Radiance

Het Japanse drama RADIANCE zet ons aan het denken over hoe belangrijk “zien” voor zienden is – en hoe dat dan moet zijn voor niet-zienden.

Hoe beschrijf je de vlucht van een arend voor een blinde? Of de lichtval door een prisma? Of een foto? En dan het liefst zo accuraat mogelijk, met de goede emoties en kort, want daarna begint de volgende scene al. Voor dit soort opdrachten staat Misako (Ayame Misaki), een jonge vrouw die voor haar nieuwe baan audiobeschrijvingen maakt van films voor slechtzienden. In haar vrije tijd heeft ze ook nog de zorg voor haar dementerende moeder. Op een dag ontmoet Misako de wat oudere fotograaf Masaya (Masatoshi Nagase), een man die langzaam zijn gezichtsvermogen verliest en daar flink mee worstelt. Hij treedt toe tot een beoordelingspanel voor de audiobeschrijvingen. Ze komen elkaar tegen bij een vergadering waar hij flinke kritiek heeft op haar teksten. De twee stoten elkaar af én trekken elkaar aan. Maar ze groeien naar elkaar toe: door zijn foto’s krijgt Misako een ander beeld van Masaya’s leven en leren ze allebei de wereld met andere ogen te zien.

De veelvuldig bekroonde Japanse regisseur Naomi Kawase weet in het gevoelige RADIANCE de gebruikelijke clichés over gehandicapten te vermijden en heeft zo een waardige opvolger gemaakt voor het eerder door ons vertoonde AN.