A pigeon sat on a branch reflecting on existence
- regie: Roy Andersson
- met: Holger Andersson • Nils Westblom
- DUI/FRA/NOO/ZWE •drama, komedie • 2014 • 101 min.
- Ook van Roy Andersson:
- Songs from the second floor
Bekijk alle films in het archief.
A pigeon sat on a branch reflecting on existence
Meteen in de openingsscène van A PIGEON SAT ON A BRANCH REFLECTING ON EXISTENCE wordt zo’n beetje duidelijk wat je als kijker te wachten staat. We zien een bleke man, die in een museum staat te kijken naar een vitrine waarin een opgezette duif op een tak zit. Zijn al net zo bleke echtgenote staat in een hoek van dezelfde ruimte en kijkt verbaasd mee. De camera blijft stil op zijn plaats, wat resulteert in een bizar en vervreemdend levend tableau. Hetzelfde procédé gebruikte de Zweedse regisseur Roy Andersson in zijn vorige films SONGS FROM THE SECOND FLOOR (2000) en YOU, THE LIVING (2007). Zijn nieuwste film vormt de afsluiting van deze trilogie, die door vrijwel alle recensenten hemelhoog wordt geprezen.
A PIGEON SAT ON A BRANCH is een verzameling van vijftig wrang-grappige sketches zonder échte verhaallijn – die mag je als kijker zelf uit de beelden destilleren. Al zijn veel sketches wel met elkaar verbonden doordat sommige acteurs en personages in andere scènes opnieuw opduiken. Zo is er een running gag over twee doodsaaie vertegenwoordigers met een oude koffer vol fopartikelen, die ze tevergeefs aan de man proberen te brengen.
A PIGEON SAT ON A BRANCH is net zo absurdistisch en surrealistisch als het werk van Monty Python, maar dan ingetogener en zo mogelijk nóg droger. En minstens zo grappig ook als de eerste twee delen, al gaat Andersson niet vaak voor de makkelijke lach. Maar wie zich onderdompelt in de gedachtenkronkels van de regisseur wordt beloond. ‘Een masterclass in komische timing, met het ritme en de snelheid van een geoefend concertpianist’, aldus Variety.
A PIGEON SAT ON A BRANCH is een verzameling van vijftig wrang-grappige sketches zonder échte verhaallijn – die mag je als kijker zelf uit de beelden destilleren. Al zijn veel sketches wel met elkaar verbonden doordat sommige acteurs en personages in andere scènes opnieuw opduiken. Zo is er een running gag over twee doodsaaie vertegenwoordigers met een oude koffer vol fopartikelen, die ze tevergeefs aan de man proberen te brengen.
A PIGEON SAT ON A BRANCH is net zo absurdistisch en surrealistisch als het werk van Monty Python, maar dan ingetogener en zo mogelijk nóg droger. En minstens zo grappig ook als de eerste twee delen, al gaat Andersson niet vaak voor de makkelijke lach. Maar wie zich onderdompelt in de gedachtenkronkels van de regisseur wordt beloond. ‘Een masterclass in komische timing, met het ritme en de snelheid van een geoefend concertpianist’, aldus Variety.
