Pelle en de dierenrovers

Daar is hij weer: het grappige VW-Kevertje Pelle, de assistent van politieagent oom Richard. En net als in PELLE EN DE WATERDIEVEN moeten de twee een flinke klus klaren. Hoewel, deze keer staat Pelle er praktisch alleen voor, want oom Richard verkeert in hogere sferen. Hij is verliefd op Britta, de dochter van Brunhilde. En juist die Brunhilde bezorgt Pelle een hoop problemen. Gekleed in haar felroze joggingpak is deze dame met haar dochter op zoek naar zeldzame dieren in het net geopende natuurpark van Bodø. Ze willen de dieren vangen, opzetten en voor veel geld verkopen.

Oom Richard en Pelle zijn aangewezen om het park te beschermen. De prinses had het nog zó gezegd: ‘Let vooral op de broedende zeearend. Haar mag niets overkomen, ze is onze grootste attractie!’ Maar helaas, dat weten de rovers ook en die krijgen de vogel te pakken.

Pelle ziet dat de arend niet meer op haar nest zit. Wat nu? Hij neemt het ei mee en houdt het warm onder zijn motorkap. En ja hoor, na een poosje kruipt er een schattig arendskuikentje uit dat denkt dat Pelle zijn moeder is. Dat klopt natuurlijk ook een beetje, want wie moet er anders voor Pluisje zorgen? Maar ja, wat eet zo’n kuikentje en hoe moet je zo’n diertje opvoeden? Het lijkt Pelle toch beter om op zoek te gaan naar Pluisje’s moeder. Waar zou ze naartoe gebracht zijn?

PELLE EN DE DIERENROVERS won in thuisland Noorwegen een prijs voor beste kinderfilm, en dat is zo vreemd niet. Kleurrijk, amusant, een prettig tempo en een goed te volgen verhaal zijn de ingrediënten van deze tweede animatiefilm over Pelle.