Faust

FAUST is de vierde en laatste film waarin de Russische meesterfilmer Aleksander Sokurov op geheel eigen wijze het thema mannen en macht bij de horens vat. Eerder waren die mannen historische figuren: Hitler in MOLOCH, Lenin in TAURUS en de Japanse keizer Hirohito in THE SUN. Grote namen die in Sokurov’s films gereduceerd werden tot kleinzielige heerschappen. Met de fictieve figuur Faust heeft de regisseur wat meer compassie. Niet de duivel - hier in de vorm van pandjesbaas Mauritius - zegeviert, maar Faust zelf die uiteindelijk weer toekomst ziet als hij geraakt wordt door de macht en schoonheid van de natuur.
Fausts diepgaande kennis op vele wetenschappelijke gebieden heeft zijn leven niet verrijkt. Integendeel, hij twijfelt aan de zin van zijn leven, en aan God. Zijn werk levert niets op: geen verlichting, geen geld, geen eten, geen liefde. Faust is geen man van de wereld, de wetenschap is zijn wereld. Daar komt verandering in als hij bij Mauritius aanklopt voor geld, maar Faust krijgt niets losgepeuterd. Zelfs niet als hij zijn ring met de steen der wijzen als onderpand aanbiedt. Mauritius wil wel iets anders doen: hij leidt Faust door de aardse wereld van drank, vertier en vrouwen. Met zijn wereldvreemde blik is Faust vooral toeschouwer, maar door één ding wordt hij gegrepen: de onschuldige schoonheid van de jonge Margarete. Hij sluit een pact met Mauritius om in ruil voor zijn ziel één nacht bij haar door te kunnen brengen. Daarna moet hij de strijd aangaan in niemandsland.
FAUST won vorig jaar onverwacht de Gouden Leeuw in Venetië, al konden niet alle toeschouwers dit hallucinerende drama appreciëren. Maar juryvoorzitter Darren Aronofsky was helder: ‘Sommige films laten je dromen, sommige laten je huilen, sommige laten je lachen en sommige veranderen je voor altijd’.