Take shelter

Een jaar geleden won TAKE SHELTER de hoofdprijs van de Semaine Internationale de la Critique, het belangrijkste bijprogramma van het Filmfestival van Cannes. Wie de film ziet begrijpt waarom: regisseur Jeff Nichols leverde met zijn tweede film een heel slimme én uiterst beklemmende psychologische thriller af, die je bovendien aan het denken wil zetten.
TAKE SHELTER speelt op het platteland van het uitgestrekte Ohio, waar bouwvakker Curtis (Michael Shannon uit REVOLUTIONARY ROAD) een ogenschijnlijk gelukkig leven leidt met zijn vrouw Samantha (Jessica Chastain uit THE HELP en THE TREE OF LIFE) en hun dove dochtertje Hannah. Langzaam maar zeker komen er echter barstjes in hun bestaan. Oorzaak zijn de nachtmerries waar Curtis last van krijgt: hij droomt bijvoorbeeld dat hij wordt aangevallen door zijn eigen hond, en dat stormen zijn huis vernietigen. Doordat die dromen steeds realistischer worden verliest hij langzaam maar zeker de grip op zijn leven. Zijn familie en vrienden vrezen dat Curtis een psychiatrische stoornis heeft - precies zoals zijn moeder, die aan schizofrenie lijdt. Zelf is Curtis daar ook bang voor, maar zijn stormachtige dromen worden zó reëel dat hij toch maar besluit een speciale schuilkelder aan te leggen in zijn tuin. Uiteindelijk barst de Apocalyps natuurlijk los, maar hoe en waar?
Zowel de Filmkrant als NRC Handelsblad beschouwen Nichols’ film als een metafoor voor de moderne (Amerikaanse) maatschappij. Een maatschappij waarin je van het ene op het andere moment in groot onheil gestort kunt worden, zeker als je de bui niet ziet aankomen. ‘Op allegorische wijze waarschuwt TAKE SHELTER voor de neiging doof te zijn voor waarschuwingen, onze koppen in het zand te steken. Want Hollywood mag ons dan tonen dat alles altijd op zijn pootjes terechtkomt, soms zijn de stormen geen illusies’, aldus de Filmkrant.